กล้วย

กล้วย-สมุนไพรไทย

ชื่อทั่วไป                รวมถึง กล้วยน้ำว้า,กล้วยตีบ,กล้วยไข่,กล้วยหอม,กล้วยป่า,กล้วยครก
ชื่อสามัญ               Banana
ชื่อวิทยาศาสตร์      Musa sapientum Linn., paradisaca Linn.
วงศ์                       MUSACEAE

            เป็นไม้ล้มลุก ใบเป็นแผ่นยาวเส้นใบขนานกัน ดอกเป็นช่อดเรียกหัวปลี ผลเป็นหวีติดตอกันเป็นเครือ ต้นหนึ่งๆจะออกผลครั้งเดียวแล้วตายไป ปลูกได้ทั่วไปในประเทศเขตร้อน ขยายพันธุ์โดยแยกหน่อ กล้วยป่าบางชนิดไม่มีหน่อต้องใช้เมล็ดกล้วยป่าส่วนใหญ่มีเมล็ดมาก

ต้นกล้วย สามารถนำมาเป็นยาสมุนไพรได้ทั้งต้น

สรรพคุณสมุนไพร

ยาง                      รสฝาด สมานแผล ห้ามเลือด
ผลดิบ                  รสฝาด ทั้งเปลือก หั่นตากแห้ง บดเป็นผง ชงน้ำร้อนหรือปั้นเม็ดรับประทาน รักษาฃ
                           แผลในกระเพาะอาหาร แก้ท้องเสียเรื้อรัง ซึ่งทำให้อาหารไม่ย่อย ผงกล้วยดิบทั้ง
                           เปลือก ใช้โรยรักษาแผลเรื้อรัง แผลเน่าเปื่อย แผลติดเชื้อต่างๆ
ผลสุก                  รสหวาน ระบายอุจจาระ บำรุงกำลัง บำรุงร่างกาย รักษาแผลในกระเพาะอาหาร
                           เปลือกลูกดิบ  รสฝาด สมานแผล เปลือกกล้วยหอมสุก เอาด้านในทาแก้เส้นเท้าแตก
หัวปลี                  รสฝาด แก้โรคกระเพาะอาหารลำไส้ แก้โรคโลหิตจาง ลดน้ำตาลในเลือด รักษา
                           โรคเบาหวาน
น้ำคั้นจากหัวปลี    รับประทาน แก้ถ่ายเป็นมูกเลือด บำรุงโลหิต
ใบ                       รสเย็นจืด ปิ้งไฟปิดแผลไฟไหม้ ต้มอาบแก้เม็ดผด ผื่นคัน
ราก                     รสฝาดเย็นต้มดื่ม แก้ไข้ ร้อนในกระหายน้ำ แก้ไข้ท้องเสีย แก้บิด แก้ผื่นคัน สมานภายใน
หยวก                   รสฝาดเย็น เผาไฟรับประทาน ขับพยาธิ
เหง้า                    รสฝาดเย็น ปรุงยาแก้ริดสีดวงทวาร ชนิดมีเลือดออก หรือแผลภายในซ่องทวาร

ลูกกล้วย-Banana